Friday 27 February 2015

Κακό ή κάτι Απαραίτητο;

Είναι όμορφο να έχεις κάποιον στην ζωή σου, σταθερό, αμετακίνητο, που ξέρεις ότι θα  είναι πάντα εκεί ή τουλάχιστον, έτσι θέλεις να πιστέψεις. Μέσα σε μία μακροχρόνια σχέση, νιώθεις σταθερότητα και ασφάλεια μαζί με αυτόν που είσαι. Έχετε κάνει ήδη πολλά πράγματα μαζί. Έχετε πάει για ταινίες, για φαγητό, άπειρο σέξ σε κάποιες περιπτώσεις, ξανα ταινίες, υπερβολικό χρόνο μαζί. Με αυτά δένονται δύο άνθρωποι και η σχέση τους κυλάει πιο ομαλά όσο ο ένας γνωρίζει τον άλλον. Νίωθεις συναισθήματα τα οποία, ίσως να νιώθεις πρώτη φορά, ίσως και όχι. Φτάνεις σε ένα σημείο όμως, είτε εσύ, είτε ο άλλος που νιώθετε πως η σχέση δεν προχωράει πια, πως έχετε εξαντλήσει κάθε πιθανότητα για πρόοδο, πως δεν μπορείτε να πάτε πουθενά χωρίς να νιώθετε αυτό το συναίσθημα της επανάληψης.

Κάπου εκεί μπαίνει η γνωστή σε όλους μας ρουτίνα ή αλλιώς ΒΑΡΕΜΑΡΑ. Τι μας κάνει όμως να βαριόμαστε; Σχετικά με την συγκεκριμένη ερώτηση θα μπορούσα να έχω έναν πίνακα και να γράφω μέχρι αύριο ποιοι είναι οι παράγοντες αυτοί αλλά, ας αρχίσουμε με τα βασικά.
Βασικός παράγοντας Νο1: Σου αρέσει άλλος (άνθρωπος προφανώς)
Βασικός παράγοντας Νο2: Θέλεις  να βρείς άλλον
Βασικος παράγοντας Νο3: Δεν αντέχεις την ρουτίνα
Βασικός παράγοντας Νο4: Τα συναισθήματα που ένιωθες εξατμίστηκαν (Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες)
Βασικός παράγοντας Νο5: Δεν μιλάτε όσο παλιά
Βασικός παράγοντας Νο6: Το σεξ δεν είναι τόσο καλό, όσο πάλια
Βασικός παράγοντας Νο7: Οι υποχρεώσεις και των δύο, σας έχουν πλακώσει
And the list goes on, αλλά ας αναλύσουμε αυτά για αρχη. Ο πρώτος παράγοντας δεν δημιουργεί πρόβλημα και για κανέναν λόγο δεν ρουτινιάζει την σχέση σου. Το θέμα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι καθαρά εγκεφαλικό. Γνώρισες κάτι καινούριο, προφανώς και το παλιό σου φαίνεται σκουριασμένο απο την βροχή τώρα πια.

 Ο δεύτερος παράγοντας είναι τόσο απλός όσο το πόσο κάνει 1+1. Για κάποιον απο τους υπόλοιπους παράγοντες και για άλλους που δεν είναι γραμμένοι, απλά δεν μπορείτε να τα βρείτε. Όλα κάποτε τελείωνουν, είναι ανθρώπινο, άμα όλα κρατούσαν για πάντα δεν θα χρειαζόταν να πάρω άλλα στυλό. Ναί, ναί ξερώ, αυτό δεν σου λέει κατι, ο πόνος του χωρισμού είναι αβάσταχτος, συμφωνώ. Τι να κάνεις όμως; Θα μείνεις σε μία σχέση που σε πνίγει; Που απο όνειρο έγινε κάτι πιο σκοτεινό; ΟΧΙ δεν θα το κάνεις εκτός και αν, δεν έχεις καθόλου σεβασμό για τον εαυτό σου αλλά και για τον άλλον. Δεν χρειάζεται να πείς κάτι του στύλ «Λυπάμαι να τον/την χωρίσω μωρέ» . Δεν είναι αδέσποτο κουτάβι κύριε μου ή κυρία μου, είναι ένα ανθρώπινο όν και το μεγαλύτερο θαύμα που έχουμε εμείς τα ανθρώπινα όντα είναι πως, ό,τι και να γίνει ΠΑΝΤΑ μαζεύουμε τα κομμάτια μας και φτού και απο την αρχή.

Όσο αναφορά τον τρίτο παράγοντα έχεις συνήθως δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να deal with it και να κάνεις κανα συμβιβασμό επιτέλους και η δεύτερη είναι να φύγεις, γιατί στην τελική, έτσι είναι ο χαρακτήρας σου και υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που λέει και η φράση. Το τέταρτό μιλάει μόνο του. Απλά μερικές φορές δεν είναι κάτι παραπάνω απο ενθουσιασμός. Νουμερό πέντε! Μίλα, παρακαλώ μίλα. Όχι για μένα, για την φουκαριάρα την σχέση σου, εκτός αν έπεσες με κανα όρκ που δεν ξέρει τι σημαίνει διάλογος, τοτε βλ.(παράγοντας 2).

Σεξ...Αχ..το σέξ είναι μεγάλο θέμα. Παρόλα αυτά απλό. Τα πάντα στην ζωή μας βασίζονται στις επιλογές μας. Το οτι εσύ γεννήθηκες είναι επιλογή των δικών σου, το ότι έχεις σχέση είναι επιλογή σου και επειδή όλη η ζωή είναι επιλογές, σου ξαναδίνω δύο να έχεις. Πρώτη: Δοκιμάζεις καινούρια πραγματά, γίνεσαι λίγο πιο διαφορετικό σαν άτομο πάνω στο θέμα κρεβάτι, γιατί ας το παραδεχτούμε, ποιός δεν θέλει κάτι το μυστήριο και επικίνδυνο παράλληλα με το σταθερό και το σίγουρο; Ούτε τα KFC δεν έχουν τέτοιους συνδυασμούς. Η δεύτερη επίλογη είναι απλά να φύγεις, ξέρω...επαναλαμβάνομαι.

Και τελευταίος μα όχι καταιδρωμένος έρχεται ο παράγωντας νούμερο 7, τον οποίο θα τον εξηγήσω με μια τόσο υπέροχη λέξη,σχεδόν το μυστικό της επιτυχίας κάθε πετυχημένου ανθρώπου και μεγάλης προσωπικότητας σε ολόκληρη την ίστορια! Ναί, κατέχω το κλειδί της επιτυχίας και είναι το....

ΠΛΑΝΟ

Ναί αναγνώστη/ια, πλάνο. ένα πρόγραμμα το οποίο έχει μέσα βασικά πράγματα όπως, το πρόγραμμα της μέρας, τους στόχους, τα όνειρα και το σημαντικότερο που πρέπει να γράψετε με μεγάλα γράμματα κα ίσως πάνω απο εκατό φορές, όπως ο Bart απο τους Simpsons: Να μην ξεσπάω σε άλλους και πάνω απο όλα στην σχέση μου.

Σε περίπτωση που το ξεχάσατε, όλη αυτή η συζήτηση άρχισε απο την ρουτίνα, την οποία όλοι θεωρούν το τέλος μιας σχέσης και ερωτώ εγώ τώρα με το «κοινό» μυαλό μου. Αν όλα τα παραπάνω είστε διατεθιμένοι να τα δώσετε, να τα ποντάρετε και να κάνετε υποχωρήσεις γιατί είναι κακό; Γιατί είναι το τέλος μιας σχέσης να ξερεις πως μπορείς να έχεις, το επικύνδινο, το περίεργο, το σέξυ, το μυστήριο και παράλληλα, το σταθερό, το σίγουρο, αυτό που ξέρεις, αυτό που έχεις ζήσει, αυτό που νιώθεις δικό σου και αυτό που όποιος και να ερχόταν απο την Αντριάνα Λίμα μέχρι τον Ντέϊβιντ Μπέκαμ, θα έφερνε την ζυγαριά στο μυαλό σου ξεκάθαρη; Αλλά αυτή, είναι απλά η δικιά μου ταπεινή άποψη. Η ερώτηση είναι στην δικιά σας κρίση, για την επόμενη φορά που κάτι απο τα παραπάνω γίνει.

No comments:

Post a Comment