Thursday 8 February 2018

Penny For Your Thoughts III

Πότε δεν μπορούσα να βολευτώ η αλήθεια είναι. Καλό ή κακό, αυτό δεν το γνωρίζω. Προτιμώ να αποτύχω παρά να ζήσω βολεμένος σε μια μέτρια ζωή, με μέτρια πράγματα γύρω μου. Όλο αυτό βέβαια δεν ταιριάζει με τον υποτιθέμενο σταθερό χαρακτήρα μου. Είναι αρκετά αντιφατικό θα έλεγα. Ο καθένας ψάχνει την σταθερότητα με τον δικό του τρόπο υποθέτω. Το όλο θέμα είναι υποκειμενικό θα ήταν ένα καλό επιχείρημα, αν η σταθερότητα δεν ήταν τόσο βαθιά μέσα στα βιολογικά ρολογάκια του ανθρώπου. Μια στο τόσο διαβάζω και ‘γώ τα βιβλία μου. Αυτό βέβαια δεν ήταν δικό μου αλλά ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Long story short, περιέγραφε πόσο πολύ ρομπότ είμαστε όλοι. Πως ο μόνος λόγος, ο μόνος πραγματικός λόγος που κάνουμε σχέσεις είναι η αναπαραγωγή και τίποτα παραπάνω.
Η αντίδραση μου όντας κατά του χαζού θεσμού που ονομάζεται γάμος και γενικώς ακόμα πιο κατά των καλουπιών της κοινωνίας όπως το γνωστό τρίο της καταστροφής, πατρίς, θρησκεία και οικογένεια ήταν αρκετά θυμωμένη. Πάνω κάτω μιλούσα μόνος μου για το πόσο λάθος έχει ο συγγραφέας και πως δεν είναι τα πάντα βιολογία και επιστήμη. Φάση η αγάπη δεν μπορεί να εξηγηθεί μερικές φορές και τα συναισθήματα είναι κάτι μαγικό. Πέρασε ο καιρός, δεν κάνει και τίποτα άλλο ο άτιμος. Με τον καιρό μαθαίνεις λένε και όσο περνάει ο καιρός βρίσκω τον εαυτό μου να συμφωνεί όλο και πιο πολύ με τον συγγραφέα και να σνομπάρει βαθιά μέσα του το παιδάκι που ήμουν πριν μερικά χρόνια. Όσο πιάνω τον εαυτό μου να συμφωνεί, άλλο τόσο δημιουργώ επιχειρήματα στο μυαλό μου χωρίς να το θέλω Το άρθρο αυτό στην ουσία είναι ένα τεράστιο επιχείρημα για την σταθερότητα  που ψάχνει ο άνθρωπος διάολε.

Όλες μας οι σχέσεις είναι ένα χαζό, χρονοβόρο και βουτηγμένο σε άπλετο πόνο τεστ Μέχρι να μάθουμε, να ωριμάσουμε και να φάμε ό,τι είναι να φάμε στην μάπα από τυχαία άτομα που μπήκαν στην ζωή μας και έφυγαν. Λέω τυχαία γιατί με την εξαίρεση του υπέροχου σεναρίου: "Γνωριζόμαστε από το νήπιο και είμαστε ακόμα μαζί", όλοι τυχαίοι είμαστε. Ναι, το έχω ακούσει αυτό. Είναι ακόμα μαζί. Όλοι άγνωστοι είμαστε στην αρχή. Από άγνωστοι στο γνωστοί και από το γνωστοί στο φίλοι. Καλά μέχρι εκεί και μετά χαλάνε τα πράγματα λιγάκι. Από το φίλοι στο σχέση και από το σχέση, φτού και από την αρχη πίσω στο άγνωστοι. Δεν λέω πως είναι κακό προφανώς. Οι σχέσεις τελειώνουν φιλικές η μη εδώ τελειώνουν εύκολα και οικογενειακές Αυτό θα έλειπε να μείνουν τα πιο εύκολα για κατεδάφιση.
Το γεγονός αυτό δεν το κάνει και κάτι εύκολο παρόλα αυτά. Ο πόνος είναι πόνος και δεν φεύγει αμέσως. Αν φύγει αμέσως μάλλον θα πρέπει να αναρωτηθεί αν όντως ήσουν μαζί με το άτομο ή αν αυτό ήταν μαζί με σένα. Τον χρειαζόμαστε τον πόνο για να ξέρουμε τι κάναμε λάθος και που έχει. Αν δεν φοβόμασταν πως θα ξέραμε τι είναι επικίνδυνο και τι όχι; Όλα χρειάζονται και όταν κάτι λείπει, μάλλον κάτι δεν υπήρξε.  Ο χρόνος είναι χρήμα λένε κάποιοι και πάντα συμφωνούσα. Γιατί να κάνεις την οποιαδήποτε σχέση αν έχεις έστω και μια μικρή αμφιβολία ότι δεν είναι αυτό που θέλεις; Ποτέ μου δεν το κατάλαβα και πάντα το θεωρούσα απίστευτα χαζό να ξοδεύεις τον χρόνο του άλλου και ακόμα χειρότερα τον δικό σου επίσης. '
Όχι πως δεν το έχω κάνει η κάτι τέτοιο. Δεν κρίνω αυτούς που δεν ξέρουν. Κρίνω αυτούς που ξέρουν και βάζουν μια μάσκα σε όλο αυτό λέγοντας: " Καλό είναι να δοκιμάσεις και καινούρια πράγματα". Ναι, στο φαγητό σου. Για καμιά καινούρια ταινία η σειρά. Πάρε ένα λάτε μακιάτο σήμερα ρε παιδί μου αντί για τον συνηθισμένο εσπρέσο .

No comments:

Post a Comment